Η καταμέτρηση μεταλλίων συνεχίζεται

Η Εθνική ομάδα πόλο κέρδισε το στοίχημα και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο.

Όπως συνέβη και πριν από έντεκα μήνες στο Τόκιο, έτσι και τώρα η Εθνική ομάδα υδατοσφαίρισης επέστρεψε στην πατρίδα με γεμάτες αποσκευές. Το χάλκινο μετάλλιο που κατέκτησε η ομάδα του Θοδωρή Βλάχου στη Βουδαπέστη, χάρη στην εμφατική επικράτηση επί της Κροατίας στον μικρό τελικό, ήταν η επιβεβαίωση ότι πλέον το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα βρίσκεται για τα καλά στην ελίτ του παγκόσμιου πόλο.

Άλλωστε, η Ελλάδα ήταν η μόνη που κατάφερε να βρεθεί στο βάθρο των νικητών τόσο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όσο και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Επιπλέον, αυτή η νέα επιτυχία αποτελεί και την τρανή απόδειξη ότι η συγκεκριμένη ομάδα έχει και λαμπρό μέλλον, με το βλέμμα να βρίσκεται πλέον στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που θα διεξαχθεί τον άλλο μήνα στο Σπλιτ.

ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΕΜΑΤΑ ΜΕΤΑΛΛΙΑ

Το 14ο μετάλλιο στην ιστορία της Εθνικής ομάδας ήρθε με… ιδρώτα και αίμα, κυριολεκτικά. Δίχως τον βασικό τερματοφύλακα Μάνο Ζερδεβά, που τραυματίστηκε σοβαρά στον ώμο στον προημιτελικό με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον πολύτιμο Αλέξανδρο Παπαναστασίου, ο οποίος υπέστη κάταγμα στη μύτη στον ημιτελικό με την Ιταλία, φάνηκε ότι η ελληνική αρμάδα είναι τόσο καλά δομημένη που μπορεί πλέον να κοιτάζει στα μάτια τα μεγαθήρια του αθλήματος. Κι αυτό αποτελεί ένα μεγάλο παράσημο για τον Θοδωρή Βλάχο.

Η παραμονή του 53χρονου Βολιώτη τεχνικού, που είχε τεθεί σε αμφιβολία μετά τη θριαμβευτική πορεία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, είναι προφανώς ένα από τα κλειδιά για τη νέα σπουδαία επιτυχία. Ειδικά, αν αναλογιστεί κανείς ότι από τον Δεκέμβριο του 2014 που ο Βλάχος ανέλαβε τα ηνία της Εθνικής ομάδας, έχει καταφέρει να κερδίσει έξι μετάλλια, ήτοι το 42,8% όλων των επιτυχιών στα χρονικά του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος. Χώρια ότι σε μόλις τρεις μεγάλες διοργανώσεις (Ολυμπιακοί Αγώνες, Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα) έχει δει τους παίκτες του να μένουν εκτός της πρώτης εξάδας.

ΤΟ ΧΑΛΚΙΝΟ ΣΤΟ ΚΑΖΑΝ

Η πορεία προς την κορυφή ξεκίνησε το 2015 από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που έγινε στο Καζάν της Ρωσίας. Η Ελλάδα, που ως τότε είχε να επιδείξει στη διοργάνωση μονάχα το χάλκινο μετάλλιο του 2005 στο Μόντρεαλ του Καναδά, «άγγιξε» τη συμμετοχή στον τελικό, χάνοντας στα πέναλτι από την Κροατία στον ημιτελικό. Ωστόσο, κέρδισε στη «ρώσικη ρουλέτα» την Ιταλία στον μικρό τελικό και βρέθηκε στο τρίτο σκαλοπάτι του βάθρου έπειτα από μια δεκαετία, δίνοντας το πρώτο… σήμα.

Στην ολυμπιακή χρονιά του 2016, η Ελλάδα κέρδισε «ακούμπησε» πάλι την παρουσία σε έναν τελικό, στην τελική φάση του World League που έγινε στην Χουιζού της Κίνας. Η διαδικασία των πέναλτι, όμως, την «πλήγωσε» ξανά, στον ημιτελικό με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά η άνετη νίκη επί της Ιταλίας στον μικρό τελικό έφερε το χάλκινο μετάλλιο. Νωρίτερα, είχε προηγηθεί η τέταρτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βελιγραδίου, όπου κόστισαν οι ήττες από Σέρβους και Ούγγρους στην τελική ευθεία της διοργάνωσης. Όσο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο Ντε Τζανέιρο έμεινε μια πικρή γεύση. Η Εθνική ομάδα έχασε από την Ιταλία στον προημιτελικό και τερμάτισε έκτη.

Η ΠΡΟΣΚΑΙΡΗ ΚΑΜΨΗ

Άμεση, όμως, ήταν η επαναφορά. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2017 στη Βουδαπέστη, η Ελλάδα μπήκε ξανά στην τετράδα. Βέβαια, τα «θηρία», η οικοδέσποινα Ουγγαρία στα ημιτελικά και η Σερβία στον μικρό τελικό, αποδείχθηκαν ανυπέρβλητα εμπόδια. Ακολούθησε μια τριετία δίχως… λάμψη, με μοναδική επιτυχία το αργυρό μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες της Ταραγόνα το 2018.

Πέμπτη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Βαρκελώνης, όπου έχασε στα προημιτελικά από τη γηπεδούχο Ισπανία. Έβδομη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2019 στην Γκουανγκζού της Νότιας Κορέας, όπως και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που έγινε στις αρχές του 2021 στη Βουδαπέστη. Η εκτόξευση, όμως, δεν αργούσε. Μπορεί στο Προολυμπιακό Τουρνουά του Ρότερνταμ, η Εθνική να… καρδιοχτύπησε, ειδικά στον προημιτελικό με τη Γαλλία, όπου νίκησε στα πέναλτι, αλλά η ώρα για την πιο μεγάλη διάκριση ζύγωνε.

ΑΡΓΥΡΗ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΗΣ ΣΤΟ ΤΟΚΙΟ

«Ορεκτικό» αποτέλεσε η τελική φάση του World League που έγινε στην Τιφλίδα της Γεωργίας. Ο χαμένος ημιτελικός με το Μαυροβούνιο, ξεχάστηκε χάρη στην επικράτηση επί της Ιταλίας στον μικρό τελικό και πλέον η Ελλάδα πήγαινε με καλή ψυχολογία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.

Εκεί έμελλε να γραφτεί η πιο δοξασμένη σελίδα της ελληνικής υδατοσφαίρισης. Η Ελλάδα τερμάτισε πρώτη και αήττητη στην πρώτη φάση, νικώντας την πρωταθλήτρια Ευρώπης Ουγγαρία και φέρνοντας ισοπαλία με την παγκόσμια πρωταθλήτρια Ιταλία. Στον προημιτελικό «καθάρισε» το Μαυροβούνιο, ενώ στον ημιτελικό έκαμψε ξανά την αντίσταση των Μαγυάρων. Στον τελικό μπορεί να «υπέκυψε» στη Σερβία, αλλά το αργυρό μετάλλιο αποτελεί την κορυφαία επιτυχία του ελληνικού αθλητισμού σε ομαδικό επίπεδο.

ΤΡΙΤΗ ΣΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ, ΔΙΨΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ

Η αυτοπεποίθηση από την κατάκτηση της δεύτερης θέσης στην Ολυμπιάδα, οδήγησαν σε μια εντυπωσιακή πορεία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βουδαπέστης. Μπορεί ο ημιτελικός με την Ιταλία να χάθηκε στις λεπτομέρειες, αλλά το χάλκινο μετάλλιο ανανέωσε τα χαμόγελα. Βέβαια, όσοι είδαν βουρκωμένο τον Ντίνο Γενηδουνιά μετά την ήττα από τους Ιταλούς, καταλαβαίνουν ότι αυτή η Εθνική ομάδα «διψά» για να φτάσει στην κορυφή. Με μέσο όρο ηλικίας 26 ετών και με πίστη πλέον στις δυνατότητές τους, οι πολίστες του Θοδωρή Βλάχου απέχουν μια ανάσα από το να πατήσουν στον… Όλυμπο της υδατοσφαίρισης.

Το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα που θα γίνει από 29 Αυγούστου έως 10 Σεπτεμβρίου στο Σπλιτ της Κροατίας αποτελεί την ιδανική ευκαιρία για το μεγάλο άλμα. Στην πρώτη φάση θα βρουν μπροστά τους τη Γαλλία, τη Μάλτα και την οικοδέσποινα Κροατία, την οποία νίκησαν στον μικρό τελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος. Ο στόχος ενός μεταλλίου, του μοναδικού που λείπει από το παλμαρέ της Εθνικής ομάδας, δε μοιάζει πλέον μακρινός. Αν μάλιστα επαναληφθούν τα κατορθώματα της Βουδαπέστης, τότε γιατί να μην ονειρευτεί και την κορυφή;

Το Σπλιτ, άλλωστε, είναι… γούρικο για τα ελληνικά χρώματα. Εκεί είχε πανηγυρίσει η Εθνική μπάσκετ την πρώτη πρωτιά της ιστορίας της, στους Μεσογειακούς Αγώνες του 1979…